دو خبر در نسبت اخلاق و سیاست

دوم. آقای میرسلیم در مصاحبه ای گفته است که شهرداری تهران درباره بیست هزار میلیارد تومان فساد اقتصادی باید پاسخگو باشد. یک نفر هم موقع دستگیری در شهرداری اسلحه کشیده است.

ایندو خبر از جهتی آموزنده است؛ واقع اینست که فضیلت اخلاقی امری متفاوت از جهت گیری سیاسی است و قرار نیست جهت گیری سیاسی، فضائل اخلاقی را نادیده بگیرد. بااین توضیح؛

یکم اینکه تکلیف  آقای حداد عادل و آقای خاتمی هردو به جهت سیاسی روشن است و رعایت اخلاق انکار تفاوت های سیاسی نمی کند و معنای تسامح و تساهل نمی دهد. سلام و احوال پرسی آداب معاشرت و حسن خلق است و نه معنای عدول از  گرایش های سیاسی.

دوم. ماجرای آقای میرسلیم روی دیگر همین سکه است. یک نماینده مجلس حق دارد نظات و سوال کند؛ چه بسا افشاگری کند. اما حداقل های اخلاقی حکم می کند وقتی ادعایی قرار است مطرح شود پیشتر تامل و پرس وجو و مستند شود. آیا بازگرداندن 20 همت از ترک فعل ادوار گذشته به بیت المال یعنی فساد در شهرداری؟ مدیریت شهری باید تکریم شود یا تنبیه؟ ای کاش آقای میرسلیم از اتهامی که پیشتر به رئیس مجلس زدند و در دادگاه محکوم شدند عبرت می گرفتند که تقوا مقدم بر سیاست است.

خلاصه اینکه نه فضیلت اخلاقی به معنی تسامح و تساهل سیاسی است و نه اصولگرایی سیاسی مجوز بی اخلاقی و بی تقوایی.

محسن_مهدیان