دیدگاه کارشناسان سیاسی ولایی و صاحب نظران انقلابی درباره مذاکرات غیرمستقیم چیست؟

«مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا» تحقیر ترامپ است که او را شایسته مذاکره مستقیم ندانسته‌ایم. دل‌شوره نیروهای انقلاب از هویت وابسته برخی مدعیان اصلاحات به آمریکاست.

دکتر عبدالله گنجی کارشناس و تحلیلگر تحولات سیاسی نوشت: «‏آنچه به عنوان مذاکرات از شنبه با آمریکا شروع می شود تصمیم یکپارچه نظام جمهوری اسلامی است. ‏حتی برای پاسخ به نامه ترامپ چندین جلسه کارشناسی در حوزه های مختلف برگزار شد. بنابراین روند را دستمایه مسائل جناحی و سیاسی و کج فهمی کردن فقط موجب تحلیل و تعدیل قدرت و انرژی داخلی در مواجهه با احتمالات بعدی است. ‏بعدا خواهم نوشت که ابتدا رهبری در فضای عمومی، راهبرد تعدیل و تنظیم دشمن را پیش برد و سپس نظام، جامع الاطراف و هوشمندانه ورود کرد. کاریکاتوری تحلیل نکنیم.»

سید محمود نبویان عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس نوشت: «چند نکته در این شرايط حساس باید مورد توجه قرار بگیرد:

۱- ملت ایران همیشه اهل منطق، گفتگو و مذاکره بوده است؛

۲-مذاکره فی حدنفسه نه مطلوب است و نه نامطلوب، درصورتی که با مذاکره موجب تامین منافع ملت ایران شود، مذاکره، خوب است و اگر به ضرر منافع ملت ايران باشد، بد و نادرست است

۳- با کشور بدعهد آمریکا نمی توان مذاکره مستقیم داشت

۴- در این شرايط حساس نباید گرفتار دوقطبی دفاع از مذاکره و یا رد آن شویم؛

۵- صرفا باید گوش به فرمان مقام معظم رهبری و نائب امام زمان علیه السّلام بود و نباید اختلاف کنیم چون موجب تضعیف ما خواهد شد: و اطیعوا الله و رسوله ولاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم واصبروا ان الله مع الصابرین(انفال/۴۶)

دکتر مخبر دستیار رهبر انقلاب در خصوص مذاکره با آمریکا گفت:«ما تناقض ماهوی در مسائل بین‌المللی داریم، ولی مخالف مذاکره نیستیم. در دوره شهید رئیسی ایشان بیشترین وقت را برای مذاکره گذاشت و دوبار تا امضاء پیش رفت. در شهریور ۱۴۰۱، ما دو بار تا مرحله امضای توافق با آمریکا پیش رفتیم، پیش از شهادت شهید رئیسی هم به این نقطه رسیدیم، اما صهیونیستها نگذاشتند توافق شود. بنابراین ما هیچوقت مخالف مذاکره نبودیم، اما نگاه به بیرون نداشتیم. شهید رئیسی حل مسائل کشور را به مسائل بیرون گره نزد.»

روزنامه جوان وابسته به یکی از نهادهای انقلابی نوشت: درباره اینکه در این مذاکرات چه چیزهای مهمی گفته خواهد شد می‌توان پیش‌بینی‌هایی کرد؛

ابتدا ممکن است ایران کاهش غنی‌سازی را بپذیرد. این را نباید عقب‌نشینی ایران تلقی کرد. حفظ صنعت هسته‌ای و غنی‌سازی تا درصدی که به نیازهای غیرتسلیحاتی ما جواب بدهد، همان‌چیزی است که سال‌هاست می‌گوییم و می‌خواهیم. در مقابل این کاهش سطح غنی‌سازی و افزایش نظارت‌ها، ایران باید امتیاز رفع کامل تحریم‌ها و ترک دشمنی‌های علنی در قالب حمایت از اپوزیسیون را بگیرد.

در گام اول اگر رفع‌ تحریم‌ها با کاهش غنی‌سازی معامله شود، منطقی است. درباره موشک‌ها قطعاً ایران هیچ گفت‌وگویی را آغاز نمی‌کند که ادامه یابد یا نه. این همان‌جایی است که می‌تواند به پایان مذاکرات بینجامد و شاید امریکا برای همین منظور یعنی بی‌نتیجه‌گذاشتن مذاکرات آن را در مباحث گنجانده باشد.

درباره نیروهای منطقه‌ای قبلاً گفته شده که ما نیروی نیابتی نداریم و ایران احتمالاً از امریکا خواهد خواست که با خود آن نیروها مذاکره کند.»

پایان خبر/