عملکرد قالیباف در مسئولیت‌های مختلف به پُرکاری معروف است

سروته بحث آقای قالیباف چهار چیز است:

1-زندگی اشرافی در زمانۀ ما سه وجه دارد: اسراف در خرج‌کردن، منزل آنچنانی و خودروی غیرمتعارف. منزل قالیباف در شهرک شهید دقایقی است. انصافاً منزل متعارفی است. خودروی وی هم پژو پارس است که متعارف است. هیچ گزارش مستندی دربارۀ مخارج غیرمتعارف او ندیده‌ام.

۲-دربارۀ توقف بعضی لوایح، که به‌دلیل وجود اشکالات، صلاح نظام در اصلاح آن‌ها بود، لذا فشارهای زیاد را بر خود هموار کرد و چیزی نگفت.

3-دربارۀ فرزندی که سنش به چهل رسیده، نمی‌توان به‌طور غیرمنطقی پدر را مسئول کار پسر بدانیم. سکوت ظاهری پدر در چنین مواردی، ملاک خوبی برای راضی‌شمردن پدر نیست. سخن‌گفتن چنین پدری هم تمام‌کنندۀ جوی که ساخته شده نیست. چون جوسازان از هر کلمۀ توضیحی باز داستان تازه‌ای ساز می‌کنند.

4-دربارۀ سفر دختری که شوهر دارد و به فرض خریدهایی هم کرده باشد، مثل خرید سیسمونی، باز همین نکات وجود دارد. گرچه جنبۀ انقلابی‌اش درست نیست، اما خلاف شرع و عرفی هم رخ نداده. به‌فرضِ خلاف‌بودن هم، هیچ دلیلی بر رضایت پدر و توان او از بازداشتن دختر و داماد وجود ندارد. دلیلی ندارد پدر با فعل دختر و دامادی که زندگی مستقلی دارند علنی مخالفت کند.

اما عملکرد قالیباف در مسئولیت‌های مختلف پیش‌روی ماست، عملکردی که به صفت پُرکاری، امانت‌داری، جهادی‌بودن و انقلابی‌بودن متصف است. چه ملاکی برای داوری منصفانه از این‌ها پُرارج‌تر است؟ آیا روایت رهبری برای ما به‌اندازۀ روایت سیسمونی هم حجیت ندارد؟ آیا آماج قراردادن این مدیر توسط دشمنان شناخته‌شده کافی نیست تا ما در چنین جایی نایستیم؟

قالیباف یکی از معدود تکیه‌گاه‌های قطعی حاج قاسم سلیمانی در مدیریت دشوار بحران‌های سوریه، لبنان، فلسطین، عراق و یمن بود. قالیباف با شجاعت تمام و بدون محاسبۀ حرف و حدیث‌ها به قاسم کمک کرد و هیچ جا یک کلمه نگفت.

دکتر سعدالله زارعی، کارشناس مسائل حوزۀ مقاومت